Апісанне палітыкі па выключэнні канфлікту інтарэсаў і ўмоў яго ўзнікнення

У мэтах удасканалення карпаратыўнага кіравання і забеспячэння фінансавай надзейнасці і здольнасці банкаўскага холдынга да доўгатэрміновага існавання ў якасці прыбытковай фінансавай арганізацыі ў ААТ «Белаграпрамбанк» (далей — банк) рэалізаваны сістэмны падыход да кіравання канфліктам інтарэсаў і распрацавана Палітыка кіравання канфліктам інтарэсаў (далей — Палітыка).

Пад канфліктам інтарэсаў разумеецца супярэчнасць паміж маёмаснымі і іншымі інтарэсамі банка і яго акцыянераў (бенефіцыярных уласнікаў і іншых уласнікаў), органаў кіравання і іх членаў, арганізацый, якія ўваходзяць у склад банкаўскай групы, банкаўскага холдынга, галаўной арганізацыяй якой (якога) з'яўляецца гэты банк, падраздзяленняў, работнікаў, кліентаў (контрагентаў), якая можа пацягнуць за сабой негатыўныя наступствы для банка і (або) яго кліентаў (контрагентаў).

Адной з асноўных задач карпаратыўнага кіравання з'яўляецца арганізацыя кіравання канфліктам інтарэсаў у дзейнасці банка, уключаючы комплекс мер па выяўленні, выключэнні канфлікту інтарэсаў, а таксама ўмоў яго ўзнікнення.

Мэты кіравання канфліктам інтарэсаў:

удасканаленне карпаратыўнага кіравання;
супрацьдзеянне карупцыйным праявам;
поўнае і своечасовая выяўленне існуючых і патэнцыйных сфер і (або) умоў узнікнення канфлікту інтарэсаў.
Кіраванне канфліктам інтарэсаў у банку ажыццяўляецца шляхам прыняцця наступных мер:
забеспячэнне празрыстасці карпаратыўнага кіравання банкам;
стварэнне эфектыўнай сістэмы ўнутранага кантролю, сістэмы кіравання рызыкамі, сістэмы ўнутранага аўдыту і сістэмы ўзнагарод і кампенсацый;
забеспячэнне ў банку справядлівага стаўлення да сваіх кліентаў і контрагентаў у рамках іх кансультавання, аказання паслуг або здзяйснення здзелак з імі або ад іх імя (выключэнне перавагі інтарэсаў аднаго кліента (контрагента) перад інтарэсамі іншага кліента (контрагента), перавагі інтарэсаў работніка перад інтарэсамі кліента (контрагента), у тым ліку з асабістай зацікаўленасцю работніка);
устанаўленне прыярытэту парадку калегіяльнага прыняцця рашэнняў над аднаасобным, у тым ліку ўкараненне практыкі падвойнага кантролю (выкананне прынцыпу «чатырох вачэй»);
мінімізацыя фактаў прыняцця рашэнняў па індывідуальных умовах, якія прадастаўляюцца па банкаўскіх аперацыях і іншай дзейнасці;
забеспячэнне выключэння канфлікту інтарэсаў, умоў яго ўзнікнення пры прызначэнні на пасады асоб, падсправаздачных наглядальнаму савету банка;
выключэнне магчымасці атрымання службовымі асобамі банка, членамі яго органаў кіравання, работнікамі пры ажыццяўленні імі службовых абавязкаў асабіста або праз трэціх асоб матэрыяльнай і (або) асабістай выгады;
недапушчэнне бяздзеяння, устрыманне ад дзеянняў (прыняцця рашэння), якія могуць прывесці да ўзнікнення канфлікту інтарэсаў;
своечасовае рэагаванне на выпадкі з'яўлення негатыўнай або недакладнай інфармацыі ў сродках масавай інфармацыі і іншых крыніцах, ажыццяўленне расследаванняў названых выпадкаў.
Меры, накіраваныя на выяўленне і выключэнне канфлікту інтарэсаў, не з'яўляюцца вычарпальнымі. У кожным канкрэтным выпадку для ўрэгулявання канфлікту інтарэсаў могуць выкарыстоўвацца і іншыя меры.

Аўдытарскі камітэт банка ажыццяўляе аналіз і ацэнку выканання ў банку Палітыкі, выпрацоўку прапаноў і рэкамендацый па ўрэгуляванні выяўленага канфлікту інтарэсаў, умоў яго ўзнікнення на падставе інфармацыі, якая прадастаўляецца службовай асобай, адказнай за ўнутраны кантроль у банку, у рамках кіраўніцкай справаздачнасці.
Наглядальны савет банка разглядае інфармацыю пра вынікі аналізу і ацэнкі выканання Палітыкі.